Her gelen birşeyler eksiltti benden, her gelen biliyordu gideceğini daha gelmeden. Oysa ben bütün kadınlarıma aşıktım, tutku duymadığım hiçbir dudağa değmedi dudaklarım. Hiçbir eli bırakmak için tutmadım. Başladığım tüm şarkıları bitirmek istedim. Hepsi yarım kaldı. Dönüp geriye baktığımda özlemediğim hiçkimse yok hepsini tek tek, ayrı ayrı özlüyorum. Çünkü gerçekten sevdim ben ve hiçbir zaman unutmadım.
Kimsenin suçu değil tamamen kendi saflığım bu. Zamana ayak uyduramamam. Bir Türk filmi temizliğinde bir hayat yaşamak istedim çünkü ben. Gördüklerimi gerçek sandım. Oysa hepsi hayaldi. Bir bendim gerçek olan. Bunu anladığımda içimden birşeylerin koptuğunu hissettim. Dünya işte boşluklar her zaman dolar. İçimdeki boşluğuysa acılar, korkular ve karabasanlar doldurdu benim. Bu da benim kaderim yaşıyorum işte….
Her aşkın sonu aynı sahne. Esas kız değişiyor, senaryo aynı, jön aynı, kareler aynı. Her aşkın sonunda bir elimde vodka bir elimde sigara oturup düşünürken buluyorum kendimi. Hiç olmayacakları, yaşanmayacakları, artık yaşanamayacakları düşünürken.
İşin garibi mutluyum, tüm yalnızlığımla. Çünkü biliyorum gittikçe Türk filmine dönse de yaşamım, tüm Türk filimleri mutlu biter…
İçimdeki boşluğuysa acılar, korkular ve karabasanlar doldurdu benim. Bu da benim kaderim yaşıyorum işte….
Sevinçler,umutlar ve mutluluk alsın içindeki boşluğu dolduranların yerini:) sevgiler…