Havlu
Hiç evlenmemiş bir gelinin
Çeyiz sandığındaki
El işlemeli bir havludur
Bana yadigâr kalan halamdan.
Ki milyonlarca kızın kaderidir
Sandığını hiç açamamak.
Çok kısadır halam gibilerin hikâyesi
Çay, televizyon, dikiş makinesi
Yaşamayı ıskalamış
Bir kadının imdat sesi.
Havlu çoktan eskidi
Halam havludan önce,
Havlunun kaderi
Halamın kaderiydi bence
Ahmet Çağrı Özsema
Dünya çok küçük, Topu topu kaç kıta Kaç deniz. Şu küçücük dünyaya sahip çıkamadık Aşk olsun Ahmet Çağrı Özsema
Öyle maviydi ki kadının gözleri gökyüzüne meydan okuyordu, Adam gülümseyemeyecek kadar yorgundu. Yeryüzünün tüm telaşları yok olmuştu. Kar taneleri birer birer süzülüyordu. Vapur seferleri iptal, metrobüsler ise bomboştu. Adam kadının…
Ayrılık ölüm demiştin ötesi var mı? Söyle o zaman bu gidiş sessiz bir intihar mı? Meleğim demiştim sana yıllarca öyle kaldın, Yıllarca melek sandığım yoksa canavar mı? Bilsen ahir ömrümün…
Buluşma Planı Eğer birgün yanında olmazsam Ve sen beni ararsan Gökteki her yıldızda bulursun beni Gökte yıldız yoksa; bulamazsan Korkma, ağla... Göz yaşlarında bulursun beni Olurya ağlayamazsan Endişelenme; Aynanın karşısına…
Sen rakı ol İstanbul Ben suyun olayım Bu gecelik unutalım kederleri Savaşları Tezkereleri Biz acemi sarhoşlarız Bir bakarsın kusuvermişiz içimizdeki tüm pislikleri. Ahmet Çağrı Özsema
Seninle çingene olmak vardı şimdi, Mallorca sınırlarında Ufak bir kasabada… Bütün gün Flamenko Gitarın tellerine sıkışmış iki kalp Acıktık mı ekmek çalardık Sıkıldık mı sevişirdik. Ahmet Çağrı Özsema