İstanbul ve Kasım

İstanbul ve Kasım
0

Bana göre İstanbul’da en güzel geçen ay olan Kasım’ın son günü bugün. Kasım ayının son günlerinde hep bir telaş ve sıkıntı kaplar içimi. O yakamı hiç bırakmayan bir şeyleri kaçırma hissi. Yaşamın görebildiğimiz ve tadını alabildiğimiz kadar saçma ve eksik olamayacağını biliyorum. Bir yerlerde bir şeyleri sürekli kaçırıyoruz olmalıyız. Aksi hâlde buna dayanmanın bir nedeni yok. Bir gün o güzelliklere kavuşmanın hayali ve gerçek bir yaşamın ihtimali bizi ayakta tutuyor. Hayaller böyledir, ayakta tutar insanı. Bu yüzden bir hayalin gerçek olması korkutucudur. Çünkü hayata tutunduğunuz dallardan biri kopar, hedeflerinizden biri eksilir. Belki de bu yüzden hayallerime ulaşma fırsatlarını geri tepiyorum. Yoksa o hayallerin gerçek olmasını istemiyor muyum? Bunu kendime itiraf edebilmem çok zor. Hatta etmemem belki de daha iyi. İnsanın tereddütleri ve çelişkileri kalıcı olmalı. İnsanı güçlü kılan budur elbette.

Bir gün güzel günler göreceğimizi biliyorum. Hayır inanmak değil bu, iki kere iki dört gibi gerçek bu da. Bu yaşamda bir şey ne kadar gerçek olabilirse o kadar gerçek. Yaşanan acılar, sıkıntılar her gün bir adım daha yaklaştırıyor bu mutlu sona.  Bundandır iyi filmlerin hep mutlu bitmesi, bundan sonu olmayan öykülerin yarım kalması.

Bu sabah uyandığımda bildiğim tek şey vardı, güzel günler göreceğiz çocuklar. Ve bu güneşli günde defalarca kez tekrarladım bunu.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir