Set ortamlarının tatlı bir telaşı vardır, kimi zaman yorucu kimi zaman sıkıntılı olsa da sanat yaptığınızın hissi sizi mutlu kılar. Ekrana yansıtacağınız şeyler özellikle de içinize siniyorsa o yolda çekilen yorgunluk sizi daha da dinç kılar. Kendi yaptığınız şeyi izlerken içiniz kıpır kıpır olur eğer birileriyle beraber izliyorsanız onun davranışlarını ve çektiğiniz filme tepkilerini izlerken ve beklerkenki heyecan hiçbir şey de yoktur. Setler büyülü ortamlardır o büyüye kapılmadan o büyünün bir parçası olmak dünyanın en tatlı duygusudur.
İşte ben de 1 yıldır uzak kaldığım bu tatlı duyguya geri dönüyorum. Yakında TRT’de yayınlanacak bir dizide yardımcı yönetmen olarak yeniden bu büyünün bir parçası oluyorum. Üstelik muhteşem bir projede. Büyünün kokusunu almaya şimdiden başladım bile…
