İçimde tüm isteklerden baskın bir istek var; ölüp gitmek. Bu dünyada kalmak için inanacak birşey kalmadığını sanıyorum. Sık sık istiyorum bunu, sık sık özlüyorum. Hiçbir şeyden korkmuyorum. Sadece böyle bir ölümü yakıştıramıyorum kendime, kesinlikle daha iyisine layığım ben, daha iyi bir yaşama layık olduğum gibi.
Tek suçum insanları sevmekti, artık bu suçumdan da vazgeçiyorum.
Aklıma hep o kız geliyor, ilk kitabımı bastırmak için dizgiyi kontrole gittiğimde gördüğüm kitabın yazarı… Kitabını yayınlatabilmek için intihar eden o büyük yürek…. Allah’ım neler düşüyorum…
