Çocukluğumdan bu yana pazar günlerinden hiç haz etmem. Uyumayı sevmediğimden dolayı sabahın köründe uyandığım pazar günleri her zaman için eziyet gibi gelmiştir bana. Pazar günü yapılabilecek aktiviteler her zaman sıkıcı, boş ve anlamsızdır. Pazar günlerini dolu dolu yaşamaksa neredeyse her zaman imkansızdır. Çalışmıyor olsanız bile pazar gününün getirdiği, bugün dinleyim hiçbir şey yapmayayım psikolojisi elinizi ayağınızı bağlar. Ne kitap okuyabilirsiniz, ne bir araştırma yapabilirsiniz ne de fotoğraf makinenizi alıp şöyle bir fotoğraf çekmeye çıkmak gelir içinizden. Bütün gün yatağın içinde kalmak, sağa sola dönmek ve televizyon izlemek istersiniz. Oysa televizyonda da izlenebilecek nitelikte bir şey yoktur genellikle, şansınız varsa bir Western filme rastlarsınız ve öğleni zor edersiniz. Pazar günü öğle vakitleri tam bir kabir azabı niteliğindedir. Umutsuzca akşam olmasını beklersiniz, akşam yapacak hiçbir şey olmadığını bile bile.
Cumartesini pazara bağlayan gece uyumadım, uyku düzenimi yeniden yakalayabilmek için artık uyumam sanırım. Bütün gece günlüğümün yeni görünümü ile uğraştım. Umarım beğenmişsinizdir.
Şimdi sıkıcı saatler beni bekliyor.
Neyse ki bugün Beşiktaş’ın önce hentbol daha sonra da futbol maçı var. Yoksa yanmıştım.
Herkese mutlu pazarlar.