Gözüm hep yollarda, içimde durdurulması zor bir gitme isteği. Al kameranı, sırt çantanı düş yollara kendi memleketini ara, doyduğun değil, doğduğun değil, sen olduğun memleketi… Senin gibi insanların olduğu yeşilin yeşil, mavinin mavi olduğu memleketi. Kadınların kadın, dostların dost, insanların insan olduğu memleketi ara.

“düş yola ey yabancı” sözlerinde ipeğin uğultusu varken yola düş … çok geç kalmadan :)
düşeceğim de ah şu sorumluluklar…