Ne çok vakit harcıyoruz!
Bugün oturup kaybettiğim anları düşündüm. Kaybetmeye alışkın değilim, içim acıdı ister istemez. Balzac’ın o sözü geldi aklıma , bakkalım(bakkal konusunda emin değilim) bu kadar çok konuşuyor olmasaydı birkaç eser daha yazardım. Bunu söyleyen Balzac 85 eser bırakmış dünyadan ayrılırken ve yaklaşık 50 tamalanmamış eser.
Kendimi Balzac’la bir tutmayacağım elbette fakat yine de insan düşünüyor, bu boşa giden vakitlerde neler yapılmazdı. Kâr ve zararların didik didik edildiği bir dünyada yaşıyoruz. Bütün zararlar yeni karlara çevrilebilir zarar edilen zaman dışında. Bunu nasıl gözden kaçırıyoruz? Ne kadar zengin olursan ol satın alabiliyor musun ömrüne birkaç gün daha?
Dedem anlatırdı ben küçükken, bir esnaf varmış vakti zamanında çok iyi para kazanırmış ve gün sonunda paraları sayarken kendi kendine söylenirmiş; ” Hep zarar, hep zarar…” Haliyle bunu gören diğer esnaflar sinirlenip sormuşlar diğer esnafa;”Gözün doysun be adam, en çok sen kazanıyorsunuz, nesi zarar?”, “Geri gelmeyecek bir gün daha, işte o zarar …”
Hani her yerde gördüğünüz bir yazı vardır; “Bugün Allah için ne yaptın diye?” bu da sorulmalı elbet fakat asıl sorun “Bugün ne yaptın?” Bugün gerçekten dişe dokunur bir zaman geçirebildin mi? Yoksa yine mi zarar?
Kendime bakıyorum ilk gençlik bitmiş. Hep zarar! Ayağa kalkmazsam son demler de gitti gider. Gözünü aç kapa yaşlanmışsın. Gözünü aç kapa bir daha açamamışsın.
Demem o ki; “Kalk ayağa…”
son zamanlarda kendi kendimle en çok tartıştığım konu.
Boş’a giden zamanlar. … bir daha geri gelmeyecek, dünyanın hiç bir parası ile satın alınamayacak değerde olup, yitirilmiş vakitler…
Geriye bakmanın anlamı yok. En azından bi sonraki saniyenin devamını kurtarmaya çalışmalı…
Yaşam Bazılarına Çok Uzun Gelen, Bazılarına İse Bir Varmış Bir Yokmuş Dedirten Bir Kavramdır.
Her Ne Kadar Yaşamın Uzun Olduğunu Zannedenler Varsada Yaşam Aslında Bir O Kadar Kısadır, Yaşam Yolculuğu Sırasında Bazen Zaman Olduğundan Daha Hızlı Akıp Gider, Daha Dün 24 Yaşında Olan Birisi Bir Bakar ki 30 Yaşına Gelmiş, Geçen 6 Sene O Kadar Hızlı Geçmiştir ki; Saatte 1000 Km Hızla Giden Tren Bile Yaşam Yolculuğunun Hızına Asla Yetişemez, Her Geçen Dakika Zaman Akıp Gidiyor, Ve Yaşam Yolculuğumuzun’da Sonuna Doğru Bir Adım Daha Yaklaşmış Oluyoruz, Geriye Bakabiliyoruz Fakat Geri Dönemiyoruz, Gelecek’te Olacakları İse Sadece Tahmin Edebiliyoruz, Mantık Yürütüyoruz Ama Karşımıza Hayatta Çıkacak Sürprizleri Hesap Edemiyoruz, Bu İnsanın Elinde Değil, Kader Burda Kendisini Gösteriyor Ve Bazen Biz Ne Yaparsak Yapalım Kaderimizi Değiştiremiyoruz