Kaç Kişisin?

Kaça bölüyor hayat bizi?

Kaç kişi olmak zorundayız?

İyi bir baba, çalışkan bir işçi, düzenli bir öğrenci, aşık bir sevgili, sırdaş bir dost, eğlenceli bir arkadaş, sorumluluk sahibi bir yurttaş…

Hangisi sensin? Bütün gününü inandığın şeylere harcayabilen, kendini bildiğin tek doğruya adayabilen misin? Yoksa masa başında sana yüklenmiş sorumlulukları taşıyabilmek için günde en az 9 saat çalışan ama hiçbir şey üretmeyen kişi mi? Ya da ikisini de aynı anda yapmaya çalışıp ikisini de beceremeyen bir kaybeden mi?

Büyük hayallerin büyük hayal kırıklıklarını beraberinde getirdiğini kaç yaşında öğrendin? 24 saat empoze edilen rüyaların sadece rüyadan ibaret olduğunu ve seni biraz daha düşünmemeye, yalnızlaşmaya ittiğini? Kaça bölündün sen de? Kaç sıfatın peşinde koştun senden başka hiçkimseye bir şey ifade etmeyen?

Bugün kendin için ne yapabildin? Ve önceki günler…

Ne verebildin benliğine? Ne kadar az eksilebildin?

Vazgeçebilmeyi öğrenmelisin çocuk! Söylenenlerin aksine kaybetmek değildir bu. Bölündükçe kaybedersin aslında. Her gece aynı soruyu sor gözlerini kapatmadan önce.

Bugün ne kadar yabancılaştın kendine?